Vlak voor mijn geboorte heeft mijn vader een half jaar in Kampen gewerkt. Nadat hij afgestudeerd was aan de H.T.S. als waterbouwkundig ingenieur werkte hij eerst een tijdje bij Kielman en Bootsma, een klein ingenieursbureau aan de Raadhuisstraat in Leeuwarden. Omdat daar onvoldoende doorgroeimogelijkheden waren solliciteerde mijn vader bij Schokbeton in Kampen, een grote, snel groeiende onderneming, waar hij in 1954 werd aangenomen.

Omdat huisvesting in de naoorlogse jaren moeilijk te vinden was, ging hij eerst in de kost en bleef mijn moeder met hun pas geboren zoontje Frans in de flat aan de Valeriusstraat in Leeuwarden wonen. In augustus 1954 gingen ze een weekje op bezoek in Kampen. Maandag 30 augustus stuurde mijn vader dit kaartje naar zijn grootvader in Leeuwarden.

Beste Opa en Tante Teun,

Paula en Fransje zijn op ’t ogenblik ook in Kampen. Fransje is erg lief, ook tijdens de reis, verleden Zaterdag. Gisteren hebben we Kampen verkend en het viel Paula niet tegen. We zijn nu weer met 2 ruilingen bezig, maar het zijn 4 of 5 hoeksruilingen en dus kan het nog wel even duren, voordat het voorelkaar is. Fransje krijgt op ’t ogenblik vruchtensap en hij vindt het best lekker.

Tot ziens en hart. groeten van P.P. en F.

Het was in deze naoorlogse jaren erg moeilijk om aan een woning te komen. Ook het ruilen van de flat in Leeuwarden tegen een woning in Kampen is niet gelukt, o.a. doordat mijn ouders niet kerkelijk waren. In het voorjaar van 1955 kon mijn vader aan de slag bij de Provinciale Waterstaat van Friesland in Leeuwarden en was het Kampense avontuur was alweer voorbij.

Het had niet veel gescheeld of ik was geboren in Kampen en niet in Leeuwarden…