Op 7 februari 1749 treedt ook Henricus Rodolphus Slaterus in dienst van de VOC. Zijn jongere broers Franciscus en Johannes waren hem voorgegaan en beiden waren overleden in Indië. Henricus Rodolphus was dus op de hoogte van de risico’s van de reis. Toch besloot als als sergeant (onderofficier met het bevel over de militairen aan boord) aan te monsteren voor een gage van 20 guldens per maand.

Henricus Rodolphus was geboren in Zutphen op 21 mei 1701. Hij is vernoemd naar zijn (overleden) grootvader in Zürich (Rudolf Schlatter) en zijn oom (Hendrik Ronnboom). Ik weet dat hij getrouwd is geweest met Josina van Haale. In het doopboek van de Evangelisch Lutherse Gemeente in Amsterdam vinden we de volgende aantekening: Gedoopt op “18 december 1731 door Ds. Meijer, Hendrik Roedolf. Ouders: Hendrik Roedolf Slaterus en Josina van Haale.”

Tot nu toe heb ik geen aantekening van hun huwelijk of enige andere gebeurtenis kunnen vinden. Ze zijn in ieder geval niet in Zutphen of Amsterdam getrouwd. Wie kan mij hierbij verder helpen?

Waarschijnlijk is zijn vrouw intussen gestorven en besloot Henricus Rodolphus op latere leeftijd (hij was inmiddels al 47) zijn geluk elders te zoeken. Hij vertrok op een koude winterdag richting Batavia op het schip de “Diemen”, dat met 248 opvarenden onder gezag van kapitein Jacob Wiebe op 7 februari 1749 van de rede van Texel vertrok. Na een kort verblijf bij Duins (13 – 20 februari) stak het de oceaan over om te fourageren bij False Bay (8 juni – 3 juli). Na ruim zeven maanden varen kwam het op 12 september aan op de rede van Batavia. 53 opvarenden hadden de reis niet overleefd (21 %).

Henricus Rodolphus diende tot 31 januari 1751 op het Landsfort Batavia. Blijkbaar werd hij daar ziek. Hij stierf op 11  februari 1751 in het Hospitaal van Batavia “zonder testament ofte goederen na te laten”.

Zijn schuld van ƒ 95,16,4 werd door de VOC ingehouden bij de betaling van de schuldbrief.